Osiedle Schillerpark to jedno z pięciu wpisanych na listę UNESCO modernistycznych zespołów mieszkaniowych znajdujących się na terenie Berlina.

Zaprojektowane przez niemieckiego architekta Bruno Tauta jeszcze przez pierwszą wojną światową. Realizacja nastąpiła w latach 1924-1930. Osiedle zostało wybudowane w stylu miasta-ogrodu. Na osiedlowych dziedzińcach znajdując się drzewa oraz place zabaw dla dzieci. Wszystkie mieszkania były wyposażone w łazienki, balkony lub loggie. Najmniejsze mieszkania miały 40 metrów kwadratowych.

W czasie II wojny światowej osiedle zostało częściowo zniszczone. Odbudową kierował Max Taut (brat Bruna). Później (lata ’50) osiedle rozbudowano według planów Hansa Hoffmana, który zaprojektował budynki w stylu Tauta. W całym kompleksie znajduje się obecnie 570 mieszkań, którymi administruje Berlińska Spółdzielnia Budowlano-Mieszkaniowa. W 2008 osiedle zostało wpisane na listę zabytków UNESCO.